κηπηλασία

η (Α κωπηλασία) [κωπηλάτης]

1. το τράβηγμα τού κουπιού

2. η προώθηση τού σκάφους πάνω στην επιφάνεια τού νερού με κατάλληλους χειρισμούς τών κουπιών («τὸν τῆς κωπηλασίας πόνον», Ιωάνν. Χρυσ.)

νεοελλ.

1. είδος αθλήματος με κωπήλατες λέμβους

2. μέθοδος ή τρόπος χειρισμού τού κουπιού («αγγλική κωπηλασία»).